lectura mondiala

La Real Academia Española que li sembla que l'espanhòl es pas pro vesedor sus internet (oaf oaf oaf) fa un partenariat amb Youtube (son modèrns los academicians espanhòls!) per una lectura mondiala del Quijote. Me sembla una idèa geniala. Los que vòlon participar, lor atribuisson un bocin de tèxt e se registran amb la webcam.
Ne son a la debuta de l'operacion mas i a ja de videos en linha : youtube.com/elquijote.


N'i a una que se cresiá sus chatroulette:

Gitane

Per far resson a la Gitana prepausada per Joan deu Peiroton :)




per Joan Loís Zardòni

chuca ops!

AJUDA! ebay, qualqu'un me pòt explicar?

Fa moment que vòli crompar doas referéncias : Lo diccionari de Simin Palay e el parlar de la vall d'aran de Coromines, los dos son agotats dempuèi bèl brieu e los tròbi pas. Uèi, ai trobat lo palay en venda sus ebay.
Me soi inscricha per lo crompar e ai prepausat un prètz, automaticament, i a un tipe que marca un èuro de mai, mas agachatz l'imatge çai sota (captura d'ecran), lo tipe o a fach abans ieu, cossí se fa aquò? Mas cossí marcha aquela merda?

Qué me cal faire per ganhar e ENFIN aver lo Palay?

Reclama pel cate

Campanha vista dins las glèisas de Catalonha Nòrd:

Los diluns al solelh

Caada matin quand vau prene lo trin per anar trabalhar e ben vesi aquò: :)

Patrimòni

Son las Jornadas Europèas del Patrimòni.
Sai pas encara de qu'anarai veire. De qu'anaretz veire vosautres?

M'agrada lo divendres

M'agrada lo divendres.
Es lo jorn que netegi l'ostal.
Es lo jorn que cambii los lençòls.
E es lo jorn que recebi Courrier Internacional e La Setmana!

Sabi que sabi pas res :(((

Mon amiga la Romanesa que me va ajudar a me romanizar  (romanesizar?) per un jorn anar en Romania e m'i regalar m'a fach present d'un libre que me soi regalada de lo legir! Un Brillant Avenir de Catherine Cusset. Lo pausèri pas. Conta l'istòria de la vida d'una femna nascuda en Romania, instalada as Estats Units aprèp èsser passada per Israel e Itàlia. Los racontes se crosan: son istòria passada e son istòria actuala, son istòria amb son marit, l'istòria de son dròlle amb sa femna, tot s'entremescla, l'arquitectura del libre e las istòrias entrecorsadas fan que las 350 paginas las legisses en un pimpampasres. En mai de l'interés romanesc (òp òp òp jòc de mots!), i a en decòr la Romania sota Ceaucescu. E me trachi que sabi pas grand causa aquí dessús. Nimai sus la Romania de l'ora d'ara. Mèrda, sabi pas res de res.

Vau anar legir l'article "istòria de Romania" sus wikipèdia istòria de desbartassar un pauc aquò. Mas coma sabi qu'ai de legeires plan saberuts, se qualqu'un a un libre de me conselhar, e ben, qu'o diga! :)

Apreni amb doas lengas

d'agachar e de far virar:



J'apprends avec deux langues from piget on Vimeo.

Mela fai d'espòrt: d'un calcari cauquilhièr a l'autre.

Per contunhar mon entrainament per far lo canal de Riquet, faguèri un bocin d'un autre canal qu'es pas gaire luènh de l'ostal. Se siás pas luènh de Montpelhièr o Seta, i podètz anar, vos regalaretz e ne podètz far un circuit cultural. Ben òc, legissi ni Telerama ni l'Equipe mas fau d'espòrt e de cultura a l'encòp ieu.  

Primièr de tot, vos cal anar a Vic de Gardiòla, o en tren (arrèst Vic-Miraval) mas mèfi als oraris o en autò, daissatz l'autò ont que siá sus una plaça del parking del  centre del vilatge. A pè o a bicicleta, montatz la Carrièra Granda per anar veire la glèisa Santa Leocadia del s. 12.

Aquela glèisa es una fortalesa, del plan rectangular amb de vitraux meurtrières ( tot un concèpte!) - de veirials balestièras en òc?, dintratz-i dedins, es una glèisa que m'agrada fòrça, sorna, modèsta, sòbria, vuèja, fresca. Mas son interés, es a l'exterior, dins la carrièra que monta long de la glèisa, veiretz la pèira de construccion qu'es de calcari cauquilhièr. Daissi la paraula a Pierre A. Clément que parla de la glèisa Santa Leocadia de Vic dins son libre Eglises Romanes oubliées du Bas-Languedoc:

[...] "Lorsque Sainte-Léocadie de Vic a été reconstruite, dans la deuxième moitié du XIIº siècle, on a conservé une partie du mur nord et le plan primitif avec chevet plat de l'édifice précédent. Là aussi le voisinage de la mer a suscité la conception d'une véritable forteresse avec des contreforts non seulement aux angles et le long des murs latéraux mais aussi le long du chevet et de la façade. Ces piliers étaient reliés entre eux par des arcs plein cintre qui formaient mâchicoulis et qui portaient un chemin de ronde faisant le tour complet de l'édifice. La voûte s'étant effondrée à une date indéterminée, il ne subsiste plus qu'un doubleau d'origine. Sa face inférieure est soulignée de deux baguettes, profil que l'on recense rarement. L'église a été entièrement construite avec des moellons de calcaire coquillier qui ont été malheureusement taraudés par les vents marins. Les vénérables pins parasols qui composent un magnifique décor à l'italienne ajoutent au charme du lieu"

Zoom sul calcari cauquilhièr

MAs deviam pas far d'espòrt? Zo! En sèla! Passatz dabans la pòsta, la comuna, l'escòla e tiratz tot drech, enquilhatz la pista ciclabla fins al pont dels aresquièrs. Sul pont, arrestatz-vos en naut e agachatz quin panorama: la mar, lo canal, los ostalons dels pescaires, l'estanh de Vic resèrva naturala, las paluns, lo bòsc das Aresquièrs (mas cossí fasiatz per viure sens coneisser aquò?) e luènh: lo Sant Clar de Seta, de l'autre costat mai luènh: Montpelhièr e mens luènh Palavàs e mai que tot, Magalona, l'objectiu de la pedalada del jorn. Aprèp lo pont, davalatz a esquèrra, passatz la barrièra que ditz qu'avètz pas lo drech de passar e prenètz long del canal a DRECHA (vos cal pas passar dabans los ostals de pescaire). E pedalatz. 

Sètz long del Canal del Ròse a Seta. Se fasètz mièja vòlta, anaretz cap a Seta, se pedalatz pendent 70km, arribaretz a Beucaire. S'avètz d'astre, crosaretz de gabarras. A esquèrra, avètz l'estanh de Vic, a drecha, la palunalha, mai a drecha, la mar.

L'estanh de Vic

Pedalatz, tot drech, sai pas quant de temps, nimai de quilomètres. Ai plan un comptador de quilomètres a ma bicicleta, mas lo sabi pas far marchar :) E al cap d'un moment, la veiretz, l'iscla de Magalona. Es pas perque la vesètz que i sètz :) , vos caldrà encara pedalar un momenton. Pas de lagui, tot es planièr!

Quand arribatz a la palanca del parking de Magalona, vos cal encara pedalar 2.5 km per poder dintrar dins la catedrala. Aquí, o sabi perque i a un panèu :) Pels fenhants que vòlon pas pedalar podètz anar directe a akel parking, 4€ l'estiu per la jornada.

Passaràs long de la platja , al fons, veses Palavàs, qu'es pas luènh... Legisses sul panèu que te cal èsser vestit se te vòs rostir lo cuol: "tenue décente exigée sous peine d'amende, arrêté municipal du 18 juin 2009". Abans, aquela platja èra coneguda coma la dels nudistas, sembla que la comuna los acepta pas mai. ont van ara los nudistas?

Puèi arribas a la Catedrala de Magalona que ne vos parlèri ja:

E la Catedrala de Magalona es en... calcari cauquilhièr... enfin, pas completament! Tòrni daissar la paraula al Peire A. Clément:

(...) Cette cathédrale se caractérise par deux aspects originaux qui résultent de sa position à proximité de la mer dont elle était séparée seulement par un étroit chenal et un mince cordon lagunaire.
Pour la mettre à l'abri des pillars barbaresques, ses concepteurs l'avaient prévue, dès le départ, comme un bâtiment strictement défensif. Ce parti est confirmé, d'une part, par son élevation et, d'autre part, par ses contreforts saillants prévus pour supporter un dispositif de galeries, en ménageant l'espace nécessaire aux mâchicoulis.
Confrontés, comme les architectes de la Grande-Motte, à l'action corrosive des vents du large chargés d'embruns, les maîtres d'oeuvre de Maguelone avaient résolu le problème - huit siècles prouvent qu'ils ont visé juste- en utilisant, pour les parements extérieurs une pierre calcaire "froide" résistant à l'attaque du sel. Ils l'avaient fait extraire de carrières lointaines alors qu'ils disposaient à proximité, du calcaire coquillier qu'ils ont employé pour les parements intérieurs.

Bon, l'article sus Sant Pèire de Magalona es tròp long, arresti aquí :P. M'agrada plan aquel libre Pierre A Clement, Eglises Romanes oubliées en Bas Languedoc, ai la segonda edicion de 1993, espèri que la reedicion serà amb mai de fòtos e en color.

E la bicicleta?

E ben la tòrnas prene cap a la palanca del parking. Aquí, as la causida, o tòrnas prene lo camin fach per venir long del canal e siás tranquil o tòrnas per la rota. Coma m'agrada pas de prene dos còps lo meteis camin e ben  passèri lo canal, passèri dabans lo parking, e prenguèri la pista ciclabla que passa long de l'estanh d'Arnel (fòto). Al cap de la pista ciclabla, siás a Vilanòva de Magalona.

Aquí te cal anar al centre del vilatge, e prene la rota de Miraval, seguir los panèus "Miraval, Vic de Gardiòla, Seta pel litoral".Seràs sus una rota estrecha que las autòs i rotlan coma de capbords, es agradiva totun. Vinhas, paluns, passaràs dabans las salinas de Magalona que t'i pòdes arrestar (serà un autre pòst!), la rota es paralèla a la via del tren. Te cal contunhar: es tot drech!

Vinhas e al fons la peirièra de la Magdalena, que sus la còla i a la capelòta Sant Baudili

Aprèp lo domèni de Maureilhan, veiràs la glèisa de Vic, ara, basta de tornar trobar ton autò! Per far Glèisa de Vic - Magalona - Glèisa de Vic en passant per la rota, en m'arrestar per far 4 fòtos  e en anant plan lentament, metèri 2h40. O cal far un jorn sens solelh e sens vent, pas un pet d'ombra e lo camin es als quatre vents!

I a d'"acorchas" possiblas. Podètz daissar l'autò al pont dels Aresquièrs e vos estalviar los 20 minutas de pista ciclabla de Vic als Aresquièrs e vos fa plan mai cort Pont das Areskièrs - Magalona - POnt das Areskièrs: 2h pels lentasses, 1h30 pels normals pensi, mas es un pauc repetitiu coma païsatge.  Pels nonbiciletaires, podètz anar en autò a Magalona :
- pel parking de Vilanòva de Magalona (dins lo vilatge, seguir las indicas "catedrala"), mas per pas aver de pagar 4€ de parking, vos conselhi de passar
- per Palavàs, en arribant a Palavàs seguir las indicas "Catedrala" :)

Mela passeja: ccnbt 1, Possan

La Comunautat de Comuna del Nòrd del Bassin de Taur (CCNBT) a fargat de papafards d'escorreguda a pè o en bicicleta. En tot, son 7 passejadas de prepausadas, totas de nivèl aisit, de far en familha amb lo chin. ben ieu, coma aquò's pas luènh de l'ostal, ai decidit de ne far una per dimenjada, e coma soi una dròlla organizada limit psicorigida, ma tecnica es d'anar de la mai corta a la mai longa. . Dimenge passat, faguèri la primièra: 6,5km que se ditz "passejada sus la via domitia" sus la comuna de Possan.

Seguiguèri las indicas del papafard de l'ofici de torism, parguèri l'autò dabans l'ostal de la comuna e fai tirar marius. Cal caminar un pauc dins lo vilatge, i a pas d'indicas dins lo vilatge doncas cal plan seguir lo papièr de la ccnbt. Puèi sortisses del vilatge per un caminòl de tèrra qu'es lo cagador dels chins possaneses, mas lo panorama es agradiu :)

Puèi caminas sus una rota quitranada desèrt e endralhas un caminòl:

Una passejada que demorarà pas dins las memòrias mas que faguèt de ben :)


...amb  lo plaser del mes de setembre: raubar lo grapilhon doblidat sus la vinha

Pena

Dins mon torn pel país das Tarnagasses, passèri per Pena d'Albigés.
Pena, aquò's de veire:

Mas a Pena, i anèri, perque legiguèri los panèus k'akò èra de veire, mas mai que tot, perque la Talvera, dins son darrièr disc Sopac e Patac, cantan una cançon que se ditz " Le Terrible de Penne":



Lo tarrible de Pena, èra un tipe que daissèt son trabalh per far de politica... mas a son biais: se passejava amb un calelh per "esclairar" lo mond.
Vaquí la fin de la cançon de La Talvera (paraulas e musica: D. Loddo - D vòl dire Dieu):

...Faguèt margar un calelh d'un bon mèstre carrat
Per esclairar justiça e societat.

Un jorn a la capitala ont el èra montat
Per esclairar la cramba dels braves deputats
Foguèt arrestat davant lo palais Borbon
Embarrat a Santa-Anna ambé los capbords

Se d'uèi Viguièr tornava, auriás trabalh
Te caldriá un calelh de cent mèstre carrats
Que d'uèi lo mond es mai entenebrat
Dempèi que renha bestiesa e fatuitat.

Uèi encara, se passejatz per Tarn, podretz crompar una carta postala del Tarrible e s'anatz a Pena, sus la plaça del vilatge, veiretz aquesta placa:

 E ben, me creiretz o pas, mas èri plan contenta de visitar una cançon de la Talvera.

Mela se cultiva: de l'Istòria e de l'uniformizacion, las botigas a Salàs

Amb la Marieta anèrem far un torn dins un vilatge pròche de la Pobla de Segur que se ditz Salàs de Pallars. Ara, es un vilatge pichon sens pas grand causa, mas autres còps e fins a l'arribada del tractor, Salàs èra un vilatge plan important en Catalonha e mai dins la Peninsula tota que i aviá una fièra plan importanta de muòlas e cabals.

Ara, Salàs es conegut per sas botigas-musèus.I a dins lo vilatge 5 botigas de visitar que son "coma èran abans las botigas", abans l'arribada dels supermercats e de la television. Aital, dins lo vilatge, an fach una farmaciá, un tabat, un barbièr/perruquièr, un estanquet e la botiga mai bèla, "ultramarinos y coloniales", a la mòda d'abans e amb los produches de l'epòca!

Soi pas brica fan de tot çò "èramelhorabans" e tot çò "dakònaviáiquandèripichon". E ben malgrat tot, aquò m'interessèt bravament! Las botigas ancianas son barradas que son pas de botigas botigas mas de botigas musèus e las dubrisson pas que per la visita amb lo guida. Lo guida, primièr,  fa visitar lo vilatge, en n' explicant l'istòria, l'arquitectura e l'evolucion.

Puèi, fasèm una visita botiga per botiga. Aquí dedins, explica un fum de causas que siá sul ròtle de la botiga dins lo vilatge, sus d'unes produches que coneissèm pas mai o qu'an evoluit, sus d'anecdòtas , patin cofin. E tota la visita, aquò dura 1h30 mas se vei pas passar, veses la societat evoluir, veses l'Istòria que t'es contada. Las botigas-musèus e sas visitas son un cors d'istòria grandor natura, nos explican las botigas, los produches e son cambiament rapòrt a l'Istòria, de la Republicana Catalana  a la dictadura franquista (d'una etiqueta roja en catalan a una etiqueta pas mai roja en espanhòl per exemple...). Tot plen de detalhs de la vida de cada jorn de l'epòca que te fan comprene l'Istòria. Francament, es plan pensat, plan fach, plan presentat.

Per l'anecdòta, abans la botelha de Trinaranjus, èra design (modèl de drecha sus la fòto), e lo mond i avián trobat un nom "la tricollons". La cambièron... que "preniá tròp de plaça sus las laissas". Daumatge:))

Eriam un brave grop aquel dissabte de matin de far la visita. Totes de mond del país, de Catalans mai que mai. E ausissiái lo mond, sos comentaris. 

Ara, quand vau dins una botiga o un supermercat en Catalonha, las marcas, las coneissi totas, o quasi, son las meteissas dins mas botigas e mos supermercats ont vau aquí. E ben, las marcas de l'epòca que i aviá dins las botigas, las coneissiái pas, èran catalanas o espanhòlas, e son pas las meteissas que las francesas de 50 ans fa. Es aquò la mondializacion?

los mistèris de facebook

La Talvera a una pagina publica sus facebook que la descubrissi tot just. Desactivèri mos comptes Facebook (un amb mon nom vertadièr e un autre bloguesc) , e fa bèl brieu que seguissi pas l'actualitat de la causa. Figuratz-vos que i a de fòtos sus la pagina de la Talvera, e de tant rabalar per las faudas talverianas, se m'i vei. E ben, sus una de las fòtos que i soi sola, i 9 personas qu'an clicat "m'agrada". De las 9 personas, ne coneissi pas que 3. Ma logica matematica impecabla e implacabla me'n fa dedusir que dos tèrces del mond que coneissi pas m'aiman.
1- Me devi alegrar?
2- Me devi laguiar?
3- Me devi far un compte facebook?
4- Vau trobar un amorós dins pas gaire de temps?

Camping sauvatge

Lo camping es plan.
Mas çò melhor es lo camping pas dins los campings. Campar sola, al mitan del silenci. E aver la petòcha tota la nuèch :D


Una nuèch a Gresinha:

Una nuèch a Sant Pèire de Trevesi:

 ont aviái una polida vista suls monts de La Cauna:

Vacanças al Pallars: Mela fai d'espòrt e camina, zo mai.

La Marieta me voliá mostrar lo lac de Fillià e me diguèt "cal montar un vintenat de minutas  per i arribar ,pas de laguis. Enfin, primièr, i cal anar en autò, mas cal un tot terren". Telefonèt doncas a l'amicdelJeep "vòs venir amb nosautres e doncas nos i menar?". Oè, direct, i van pas per quatre camins los Catalans, mas aquò marcha, lo tipe nos i menèt :)

E vaquí cossí , pel primièr còp de ma vida, montèri dins una Jeep,  modèl primièra guèrra mondiala:

Una jeep de safari que te creses a Sijan entre lions e girafas. Tròp contenta. Enfin, i aviá pas de lions nimai de girafas mas de montanhas, de rècs e de floretas :)

E ben sabètz qué? La Jeep, aquò bolega e te fa un rambalh te disi pas, entre lo bruch e lo remenadís, as l'impression d'èsser dins una lavadoira.

E aprèp l'essoratge  1500 torns/min, urosa de ton experiéncia extrema en Jeep, te cal caminar

20 minutas de pujada? Tu parles charles! Tres quarts d'ora d'una còsta que n'acabava pas de montar...

Mas valiá lo còp...

JF càmbia Kangoo normala contra Kangoo 4x4 per anar dins la montanha amb sos amics Marieta e Lo Pèire de la Sauma :)

Pel país de Bodon

Aprèp Estivada, volguèri anar visitar l'Ostal Joan Bodon recent dubèrt que tot lo mond ne parla. 

Quand siás en romavatge al país de Bodon, la primièra tapa, akò's Naucèla, que tot legeire de Bodon coneis ( e los chapaires la coneisson coma capitala dels tripons mas Bodon ne parla pas das tripons, benlèu akò li agradava pas).

A Naucèla, i a una plaça que la podètz pas mancar e que se ditz Joan Bodon.





E, pel sòl, una òbra d'art:

 Pel sòl, una frasa tirada del Libre dels Grands Jorns "Las causas son coma las creses. D'unes caminan sus la mar que per eles i a pas de mar..."  reviradas en un molon de lengas: quechua, alsacian, sango, japonés, catalan, amazigh, breton, arab, portugués, italian, esperanto, occitan, francés, espanhòl, alemand, chinés, còrse, rus, euskera, hindi, grèc ancian, anglés e latin.

Se passejar per Naucèla e pel país de Bodon, aquò's se passejar dins son òbra... tot fa resson :) es agradiiiiiiiiiu, as l'impression de te passejar dins los libres. Remarca, sai pas... Los libres de Bodon, son pas gaujoses... benlèu val melhor pas s'i passejar gaire...

Aquí sota, lo cors complementari que Bodon i anèt (es l'iufm de naucèla):

(puta, n'aprenètz de causas aquí :) )

Aprèp, prenètz la carrièra de Paradís (per lo còp que ven: cercar la carrièra Paradís dins l'òbra de Bodon) e arribatz a ...

Viras pel vilatge que ne fas lèu lo torn, e abans de trobar l'ostal que venes visitar, te tròbas un monument a Bodon

pas gaire polit...

La glèisa, solide

E enfiiiin, l'Ostal de Joan Bodon

Quand faretz la visita, vos explicaràn que l'ostal es d'esquina al vilatge, pas dubèrt sul vilatge. 

Parcas l'autò, prenes ta saqueta, crompas ta bilheta ( 6€) e espèras lo guida per far la visita. Quauques fòtos del defòra:

Aquí sota, lo totem de l'Ostal, resson del conte Lo Caval de la Calquièra.

Es lo simbòl de l'Ostal per una rason de mai mas o vos vau pas dire, daissi lo suspens per la visita...

E aquela visita???

E ben , me regalèri!!!!! Foguèri bravament suspresa de la scenografia qu'es un pauc minimalista e plan sonòra :) e finala, es lo guida qu'o fa tot: parla, parla, parla pendent una ora e mièja, lo tipe es passionant, ieu que soi una rompe-bassas e que me fau cagar al cap de 2 minutas 15, aquí, èri decebuda d'arribar a la fin. Vos expliqui un pauc l'organizacion de la causa?

La visita comença defòra amb una presentacion del perqué del cossí,qu'aquò pas un musèu nimai un ostal d'escrivan, dintram dins çò qu'èra lo celièr de l'ostal, ont i a una video qu'es una me-ra-vi-lha e coma ieu tanben soi meravilhosa, vos l'ai trobada la video sus internet. L'agachetz pas se i volètz anar a l'Ostal Joan Bodon que vos gastariá lo plaser, la cal veire dins l'ambient de l'ostal :), mas los que i podretz pas l'anar visitar l'Ostal, agachatz-la la video facha pel remirable Amic Bedel de Piget Produccions :

Aprèp aquò, passam de membre en membre. Cada membre es un roman de Bodon, al programa: esculpturas, sons, lecturas , explicas istoricas, literàrias,  familhalas, anecdoticas... en resumit explicas saberudas e passionantas del guida... en francés amb bravament d'occitan dedins!
Abans qu'un con o demandèsse: totes los extraches sonòrs son en occitan, la senhaletica es en òc, francés e anglés e la visita se pòt far en occitan e quand lo tipe la fa en francés i a d'occitan a bodre dedins, enfin de normalitat ;)

Es pas complicat, sortiguèri d'aquí amb l'enveja de tornar legir l'òbra de Bodon. Ne crompèri la version en catalan de Catòia a la botiga de l'Ostal (ja legida, solide). 

Estrambordada que soi. Mas totun, an un pauc doblidat la poesia de Bodon, mas rai... la poesia, es pas çò m'agrada lo mai dins la vida e aquò me manquèt pas. Mas la question que me pausi es cossí faràn quand lo guida genial serà malaut pecaire? Es mercés a el que la magia se fa... Es pas un pauc riscat de tot daissar sus una persona coma aquò?
E, en mai d'aquò es polit lo tipe (aquò's lo comentari constructiu de la jornada)

A, pas de fòtos de l'interior de l'Ostal perque aquò's enebit, puèi val melhor i anar per veire :). Vos cal far mèfi, las visitas son obligatòriament guiadas e i a d'oraris precises: de matin: 10h30, de tantòst : 02h30, 04h, 05h30.

Puèi partiguèri pels travèrses...

Contunhèri mon romavatge e anèri a Pont de Ciron per passar Viaur

ben a ieu, aquò me faguèt quicòm de passar Viaur.

Aquí s'acabèt mon romavatge pel país de Bodon...

Mas... pas completament! que pendent la visita, aprenguèri que la Pèira Verda que barra lo País de Jos la Tèrra per Porcassés que lo Drac dubrís dins l'Enfant Polit "Pèira, dobrís-te" existís ver-ta-diè-ra-ment. Putanièr!I vòli anar! mas pas soleta que, òm sap pas jamai, vai-te'n saber, amb l'astre qu'ai amb lo masclum, se lo Drac tornèsse, me prendriá coma Draquessa. Qual vòl venir amb ieu visitar lo país de jos la tèrra?

Estivada

Ieu d'Estivada, vos voliái mostrar las fòtos çai jos e mai que mai la video. Mas me'n cal parlar?

Bon, ok, d'acòrdi, ne vos parli.

Vos vau tornar parlar del balanç que faguèrem a la ràdio.

Los punts negatius:

- los comuns. Los festenals, de costuma, installan de comuns. A Estivada, per pissar o pièger, te cal plan pensar e organizar la causa. Rai, i a los comuns publics del pargue. Moè. Sornes, umids, que quand dintras, chauchilhas dins sai pas tròp qué, pudís qu'embocana e pas de papièr. Las annadas passadas, i aviá los comuns de l'ostal de las fèstas, barrats ongan. Ieu tornavi al camping... urosament, i aviá Rodés platja ( tot un concèpte!!!) amb sos cagadors sècs. Of. eriam sauvats. Fins a 7h lo vespre. Alara, se te preniá l'enveja de pissar aprèp 7h lo vespre, e ben anavas entre doas autòs. bòf bòf bòf

- los editors e la literatura: al tròn de dieu. Los editors que vendián los libres èran en defòra del pargue, sul parking, èra mejan mejan aquò.

- las creacions pel festenal: 4 creacions fachas per Estivada, òsca òsca òsca. O pas. Dins mon emplec del temps que me faguèri abans d'anar a Rodés, metèri pas cap creacion e, un còp sus plaça, me demandèri perqué. Qu'es aquò una creacion? Pendent un temps, un artista o un collectiu d'artistas trabalhan ensems per far un espectacle especial pel festenal. D'espectacles que se fa en primièra pel festenal, son de moments importants, aquí dedins, s'i meton tot plen de sòus, es un pauc la veirina e la politica del festenal. E ben a ieu me fa mal al cuol que las quatre creacions del festenal siaguèsson encargadas a de "vièlhs" e sonque de vièlhs: Eric Fraj, Claude Marti, Joan-Loís Cortial e Peiraguda. Critiqui pas brica lors valors artisticas que los espectacles los veguèri pas (levat un bocin del concèrt de Claude Marti qu'auriái melhor fach de m'anar far enfifrar que de suportar aquò) mas totes i èran ja trenta ans fa. Disi pas "Mòrt als vièlhs", pas brica. Me sembla just pas normal, nimai sanitós que la creacion occitana que vòl mostrar lo festenal es la d'aquel mond. e sonque d'aquel mond D'unes grops qu'èran pas nascuts trenta ans ne fan de residéncias artisticas dins d'autres encastres: Joan Francés Tisnèr, Familha Artús, La Talvera, eça. Compreni pas  brica la causida d'Estivada. Espèri que, las annadas que venon, aurem dins los espectacles estampilhats "creacion Estivada" de mond vièlhs e de mond joves.

Ara los punts positius:

- l'aligòt tras que bon. Lo festenal a fach un partenariat amb l'entrepresa Jeune Montagne de Laguiòla per far d'aligòt. Aligòt saussissa frucha + vin o aiga: 9€ amb una bona organizacion per la venda. Mon pichon plaser de cada ser. 

- lo merchandising. E lo partenariat amb Jeune Montagne e lo merchandising son una volontat de s'autofinanciar, çò que ven important quand dependèm de las eleccions d'un costat o de l'autre e que volèm servar la gratuitat. Se podiá crompar una saqueta , un camisòt, tot plen de colhandras estampilhadas "Estivada".

- la gratuitat totala dels espectacles. Son plan pauques los festenals a gratis ara, nos sembla normala aquela gratuitat, mas o es pas tant d'uèi.

- la reorganizacion de l'espaci, mai sarrat.

- l'ambient correct, anem , o disi perque totes o diguèron "la convivéncia". Bon esperit, pas besonh de polagalha, pas d'ibronhasses, pas de problèmas. The occitan way of life (disi de conariás se vòli)
- los ecrans e l'instalacion video. A l'entorn de l'empont bèl dos ecrans bèls. Putan, akò te càmbia la vida. Pendent los concèrts, se vesián los cantaires e musicians suls ecrans, coma a un concèrt dels Rolling Stones. M'agradèeeeeeeèèèt. En mai d'aquò, pendent lo cambiament de platèu, moment que se fasèm cagar grèu normalament, e ben, aquí, i aviá la TV!!! l'ESTV, la tv d'estivada. ÈRa genial!!! Un trabalh de tria. òsca òsca òsca. Podètz veire las videos!! Me regalèri :) E aquò agradèt a tot lo mond!!!

Bon qué faguèri a Estivada?
Rabalèri bravament :)
Gastèri de sòus :P
Mangèri d'aligòt :D
Faguèri un pauc de ràdio:

Celina e Daniel de La Talvera

Manu Theron e Laeticia de La Mal Coiffée

E enfin, ma tòca de la setmana, lo dissabte, LA TALVERA en concèrt, pas de fòtos del concèrt tarrible amb Ange B, Rita Macedo e Jairo, i pensèri pas :D

Mas faguèri una fòto quand La Talvera joguèt unplugged dins lo pargue:

lo Dieu Loddo a la craba e lo polit Fabrici a la clarineta

E al cabaret, LA cançon :))))
ont vesèm que sabi pas siular e que risi coma una agaça en calor.