De la còrda del vesin, un còp de mai

Ne pòdi pas mai.

Ne pòdi pas mai de l'agachar la còrda del vesin e d'i veire son pijama laidàs.

Al concors del pijamà mai òrre, lo vesin ganha.

E de luènh.

Ja, que metèsse sos eslips darrièr los lençòls per m'empachar de los comptar, trobavi aquò mesquinàs.

Mas que metèsse en tot primièr, aquí davant, jos mos paures uèlhs, lo pijama, es de crudeltat pura.

Una parentèsi : non, non, non, me soi pas enganada, ai ben marcat "sos eslips" amb tot plen de s, que l'autre jorn, blanqueta!, ne vegèri DOS d'eslips sus la còrda! Manquèri de cabussar de mon balcon e de li anar demandar de qu'èra aquela revolucion que me n'avián pas avisada. 

Rai, benlèu t'aviá juste tirat una lofa merdosa dins la setmana.

Fin de la parentèsi.

Alara, lo pijama del vesin e ben fin finala revèrta un pauc lo vesin. Es de la mòda de las annadas 80, es a dire laidàs, perque , o cal plan dire, las annadas 80, aquò èra missant missant gost. Non, es pas perque la mòda a passat, èra laidàs JA a l'epòca. Punt. 

Primièr de tot, m'o cal confessar, ai un problèma amb los pijamas masculins perque abans, innocenta e ignoranta de la dura realitat qu'èri, o sabiái pas ieu que los òmes cargavan de pijamas. Te cresiái que los òmes dormissián nuses o, en cas de grand freg, cargavan l'eslip (L'eslip de la setmana, 7 jorns, 8 nuèches, camfre power) perque a mon ostal, los òmes avián pas de pijama. Cresiái que i aviá una mena de rite de passatge e que passavas de l'enfantesa amb ton pijama Winnie l'orson a l'atge adulte-ai-los-colhons-peluts, sens mai de pijama per dormir. 

Vos disi pas lo primièr còp que dormiguèri amb un tipe que dormissiá ni nus ni en eslip:

- Ra, coma as l'èr con, lo pijama es per dormir a l'espital. (vos rasseguri, dempuèi, ai aprés la tolerància)

- N'as un tu de pijama, e siás pas a l'espital.

- Mas ieu soi una femna, e las femnas cargan de pijamas.

- E te creses qu'aquò's sexy un pijama amb de pinguins dessús? 

1-1

Mas tornem al traumatisme del jorn: lo pijama sus la còrda del vesin.

Primièr, la forma del pijama : cossí es copada la causa? Es un pijama anti-viòl nocturn. Amb d'elastics als ponhets e a las cavilhas, istòria de i pas poder passar la man genre "mmmm, te vau dintrar la man dins lo pijama long del braç e aprèp, t'anarai tocar la quèca" e istòria tanben d'aver l'èr ben con lo matin amb aquel pijama que te quicha e que te saucissona. 

Puèi, la color, ò 'fant la color, santa Verge aparatz me los uèlhs : vèrd. Mas pas un vèrd primaveral o un vèrd caqui-soi-un-òme-musclat-jos-mon-costum-militar, non, una mena de vèrd-botelha-caca-d'auca cansat de tantas lavadoiras dempuèi 1981. E per acabar de far venir lo vòmit, lo tricòt del pijama vèrd-botelha-caca-d'auca-cansat e ben dessús i a de raias blau fosc, amb un bocin de negre e de vèrd fluo. 

E ben ieu vòli pas mai subir aquò, vòli pas mai dever veire aquel pijama afrós un còp per mes. Manquèri de li anar dire al vesin "los pijamas aquò se fa secar al dintre de l'ostal, jamai sus la còrda defòra" auriái pogut apondre tanben "e los eslips, los cal metre cap a l'exterior de la corda, sequenon secaràn pas plan", mas seriá estat benlèu un pauc grossàs.

La bona nòva dins l'istòria, es qu'ai trobat de qué li vau faire coma present per Nadal!