Tròç de vida 018

- E quora ne siás tornat d'Argentina? 

- Ièr passat!

I èra en estagi per validar son diplòma d'engenhaire.

Li an pas reactivat sa linha de telefonet doncas se passarà una setmana sens telefonet, un biais de se desintoxicar. Ne profiècha, que sap que dins una setmana tornarà, telefonet empeutat a la man, a checkar d'un biais compulsiu sos SMS, son Whatsap, son Facebook, sos e-mails. La libertat d'èsser pas contactable dins l'immediat. Tornar a una slow communicacion.

Son autre estagi a l'estrangièr o faguèt a las Filipinas, ont fasiá l'animator per de dròlles. 

Per de dròlles que vivián dins una preson.

Per de dròlles que vivián dins una preson de dròlles. 

Alai, los dròlles que rabalan per carrièra, los botan en preson en espèra que los parents los vengan quèrre, mas los parents venon pas jamai.

Un pauc aquí coma los chins que la polícia fot a la forrièra. Forrièra, SPA, eutanasia.

"Preson d'enfants". 

Tòrni dire l'expression esglaianta.

Silenci dins l'auto.

Tròç de vida 017

La preni a Besièrs pel Clapàs.

A dètz minutas d'avança. Ieu tanben.

Trabalha al Flunch e uèi va al consulat de Marròc.

Ne saurai pas mai.

Es pas amb aquò que vau poder far un libre...

Los grands fracasses de ma vida (1)

Lo primièr fracàs que me faguèt prene una colerassa d'un tristum sens fin, aquò foguèt en CE2.

Èra, plan segur, un moment que i deviam far de causas amb las mans.

Deviam plegar un papièr per ne far una auca.

Bastava de seguir las consignas.

Un cairat de papièr que cal plegar en dos dins lo sens de la diagonala.
Desplegar.
Prene un canton del cairat e lo plegar e lo menant fins al centre del cairat.
Aquesta poncha qu'ara es al centre del cairat, sul plec precedent, e ben ne cal plegar un bocinon cap a tu.
Aprèp cal tornar plegar lo cairat dins lo sens de la diagonala.

E aquí, demorèri cunhada.

Mon papièr semblava pas brica una auca.
Èra una auca sens coa ni cap.
Èra una auca sens còl.
Aquò èra pas una auca.
Aquò èra una cagada sens nom.

La tornèri far 3, 4, 5 còps aquela puta d'auca. E totjorn i aviá la meteissa cagada infòrma, una auca sens bec, ni còl, ni cap, ni pas res.

Totes avián son auca.
Del còl long, del còl cort, del cap pichon, del bèc long, mas totes avián una auca.
E ieu compreniái pas quina tapa aviái mancada.

La quita Ceselha que sabiá pas solament legir aviá capitat.
La quita Madalena que potonejava los dròlles darrièr los bastiments aviá capitat.
La quita Elisabet, ensucada qu'èra, que se pissèt dessús l'autre jorn, e mai ela aviá capitat!
E ieu, non.

Jamai de la vida me cal parlar d'origami.
J A M A I !

Tròç de vida 016

Sara a viscut dins un molon de vilas bèlas d'Occitània, Tolosa, Montpelhièr, Albi, e ara per son aprendissatge, demòra a Masamet. E aquò li agrada pas gaire. 
Se coneisses Mazamet, la comprenes.
Fa un aprendissatge de cosina dins un restaurant modèste. 
Abans, lo fasiá dins un restaurant gastronomic albigés. Mas lo patron èra un conàs e lo suportava pas mai, rompèt lo contracte.
Perqué Mazamet?
Perque son amic n'es originari.
Demòran amassa.
De qué fa el?
Pas res.
Pas res.
Pas res.
Cèrca solament pas de trabalh.
Es ela que paga tot.
A pres l'apartament a son nom a ela que lo tipe, l'aviá ja escampat un còp.
Fa pas res.
Trabalha pas.
Cèrca pas de trabalh.
E romèga quand arriba tard.
Ela se lèva, va a l'escòla, va al trabalh, s'empega los desplaçaments e el jòga a la consòla en se gratussant los colhons.
Mas cèrca pas una formacion?
O deviá faire, o deu far, o farà.

O pas.

Li dises qu'es tròp jovenòta per s'anar emmerdar amb aquela langastassa.
A 18 ans, lo pòt escampar, ne trobarà d'autres.

Davala de l'auto qu'a pas gaire enveja de montar lo retrobar.

L'experiència o lo pessimisme te fan dire que jamai l'escamparà pas.

Tròç de vida 015

Abdalkabanasta me telefona la velha perque coneis pas la vila e a pas comprés ont lo pòdi prene.

Me telefona 5 minutas abans lo rendètz-vos. Es a córrer per arribar. Es a La Poste. Qué? La Poste qu'es a al mens 3km? LOL

"Espèri 5 minutas e me'n vau." Ben oè, vau pas arribar en retard per un innocent que sap pas gerir sos desplaçaments. 

Me telefona a l'ora del rendètz-vos en me suplicant de lo prene a un autre endrech, çò que me geina pas, es sul camin. 

Abdalkabanasta comença per criticar la vila ont demòra. Annecy èra tan melhor. Ben tòrna-i, conàs.

Perque francament Besièrs, aquò marca mal. Totes aqueles paures, aquò fa paur. 

Ah, los paures fan paur? 

E puèi, i a de vendeires de dròga a cada canton.

Mmmm, non.

E puèi los paures.

Dins pas gaire, amb son morre bronzat e son pichon nom imprononciable, me va sortir que  i a tròp d'arabs dins aquesta vila. Se ne reten tot juste. 

A posteriòri, me disi que en quauques setmanas de vida a Besièrs, s'es ja embugat del tot de la comunicacion municipala. 

O alara, i venguèt a Besièrs per adesion a las idèas municipalas?

Sus lo moment, me disi qu'es tan con coma un francés. Me disi que deu èsser aquò l'integracion capitada : quand siás tan mespresós coma los franceses e que doblidas que ton paire, ton rèire e ton vesin arribèron aquí sens pas res, parcats dins de barris paures, a l'epòca, èran eles que fasián paur. 

La memòria corta, lo mespretz, lo vòte FN, l'integracion venguda alienacion?

Tròç de vida 014

Parla.
Tròp.

Monològ intens e nombrilista.

Es a estudiar lo solfège perque vòl far de violon.

E perque lo violon? 

Perque un jorn, assistiguèt a una messa acompanhada al violon.


Oè, ieu tanpauc saupèri pas qué dire a aquò.


Mas fa pas res, ela aviá ja encadenat.

Tròç de vida 013

Aquela d'aquí, èra plan simpatica. 
Sorisenta.
Estudianta.
En teatre.

Mas vòl cambiar.

Per anar en AES, Administracion Economica e Sociala.

Cossí se pòt passar de teatre a AES???
Cossí se pòt imaginar se regalar mai a far d'economia e d'administracion puslèu que de teatre? 

Urosament que soi ja assetada darrièr lo volant, que ne demòri de cuol.

Tot aquò perque li agradèt fòrça pendent l'estiu d'èsser la gerenta d'una pizzeria de plaja.

Nos abandona la creacion e la cultura per lo capitalisme.

Soi desesperada.

Tròç de vida 012

Mirza me demanda ont es lo rendètz-vos.
Es marcat sus l'anóncia.

Mirza me telefona e me ditz qu'es al luòc del rendètz-vos.
Ieu tanben.
La veirai, qu'a lo pel blau, me ditz.

A una bóstia de muffins a la man. Aquò fa que m'es simpatica sul pic. 
La prenèm al Clapàs per la menar a la Primièra Filha de Roma (Narbona, banda d'incultes!).

Fa un aprendissatge de pastissariá.
Aquò fa que m'es encara mai simpatica.

Se vòl especializar dins la pastissariá artistica.
Soi estrambordada per l'idèa.

Puèi sortís un freg "non, mas ieu, la pastissariá, ieu vòli pas far aquò tota ma vida. Ieu vòli èsser mangaka." E coma pensa que soi una vièlha cona inculta precisa, desdenhosa "aquò vòl dire autor de manga". O sabiái, conassa.

Segura de son projècte de vida, nos explica que vòl partir aprèp aquò a Japon, perque "son minucioses". 

La passatgièra saluda la volontat de voler partir a l'estrangièr.
E nos clava un "mas ieu soi dobèrta d'esperit perque ieu ai ja fach lo torn del mond." 

Lo ton daissa pas la plaça a una responsa.

E aquí comença de nos donar son vejaire sus son torn del mond. 
"Tailàndia? Magnific. E pas car. Enfin, ÈRA pas car, perque ara, es car, rai un pauc mens qu'aquí mas es vengut car. Es la fauta dels estrangièrs, que venián crompar, daissavan de perbeures generoses e son pas cons los tailandeses, an montat totes los preses. Es la fauta dels russes."
"Per contra, Índia m'agradèt PAS BRICA. T R Ò P   P A U R E S ! "

Fàcia a nòstre silenci espantat, parla de son CAP.
A lo bac ela. 
E sos collègas de CAP, es pas que siaguèsson cons, mas francament, çò que fan, es pas gaire complicat. 


Al fuòc, un òme blond, edentat, sorisent, demanda la pèça. Furni dins lo cendrièr e la li balhi.
"De tot biais los tipes que son dins la carrièra, es perque o vòlon, puèi son totes alcolics o toxicomans, e lor cal pas donar d'argent que puèi se crompan d'alcòl. An pas que de se bolegar lo tafanari per anar trabalhar un pauc". 
Plena de saviesa, li expliqui que cal relativizar un pauc, que los accidents de la vida aquò arriba a tot lo mond, que... Mas non, ausís pas, vòl pas escotar, s'embarra dins sas certituds de minòta de 18 ans.

Ensagi d'anar sus un terren mens plen d'assegurança e de frasas crudèlas made in adolescéncia e li demandi se parla japonés. 
Fagam una minuta de silenci per son ancian professor de japonés que se'n prenguèt plen lo morre. 

Amb lo recuol, soi a cercar quina causa positiva vesiá dins sa vida. 
Li auriái degut pausar la question.


Me demanda quina lenga ensenhi.
Occitan.

"a super, ieu sabi dire solament vai te'-n cagar".

Òc, es aquò, pichona, vai-te'n cagar!